ส่งนิทานค่ะ

นิทานอีสปเรื่อง หมากับเงา

ขอบคุณที่มาของภาพ

          มีหมาจรจัดตัวหนึ่งอาศัยอยู่ชายป่า วันหนึ่งมันเดินลัดเลาะไปในหมู่บ้าน  เพื่อหาอาหาร มันเห็นเนื้อที่พ่อค้าวางขายอยู่แล้วมันก็รู้สึกอยากกิน มันจึงกระโดดคาบแล้ววิ่งหนีกลับเพื่อไปหลบกินยังที่อาศัย ระหว่างทาง มันเดินผ่านสะพานไม้ที่ทอดข้ามลำน้ำ เมื่อมันก้มหน้ามองลงไป ก็เห็นเงาตัวเองในน้ำ มันคิดว่าเงาที่เห็นเป็นหมาอีกตัวกับเนื้อชิ้นใหญ่ในปาก เนื่องจากเงาในน้ำมักใหญ่กว่าภาพจริงมาก เมื่อเห็นเนื้อในปากหมาอีกตัวใหญ่กว่าก็อยากได้ มันจึงคิดว่าถ้าเห่าขู่ให้หมาตัวนั้นตกใจ หมาตัวนั้นก็คงปล่อยเนื้อชิ้นนั้น แล้วมันก็จะได้กินเนื้อชิ้นใหญ่นั้นแทน 

          มันจึงอ้าปากเห่าเงาตัวเอง เมื่อมันอ้าปาก เนื้อก็หลุดร่วงลงน้ำ เมื่อเนื้อจมหาย เงาหมาในน้ำจึงไม่มีเนื้อในปากให้เห็น เมื่อมันมองดูหมาอีกตัวดีๆ จึงรู้ว่าหมาตัวที่เห็นเป็นเงาของมันเอง จึงเสียใจ เพราะรู้ว่าเพราะความโง่ทำให้เสียอาหารชิ้นโตไปเสียแล้ว

          นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  โลภมากลาภหาย